امروز کسانی ندایحسین (ع) را لبیک می‌گویند و می‌توانند «یا لَیتَنِی کنْتُ مَعَکمْ» را آرزو کنند که در متن انتظار باشند. هر روز عاشوراست و هر روز، صف‌بندی حق و باطل؛ در گفته ها،نوشته ها و رفتارها. همه و همه؛ چه خوب و چه بد، هر دو خریدارانیدارند. دنیا مزرعه است و محل تجارت و کسانی به  سعادت می‌رسند که خوبزندگی کنند. «کما تَعیشُونَ، تَمُوتُون»؛ هر گونه که زندگی می‌کنیم، آنگونه خواهیم مُرد!

امروز کسی با حسین (ع) استکه در عاشورای خویش، درست انتخاب کند؛ حتی اگر به اشتباه یا هر دلیلی درخیمه ی بدی باشد؛ اکنون «حُرّ» وار توبه کند و به امیر و سردار خوبی ها امام زمان (ع) ملحق شود. در برابر جذبه ها و مظاهرِ فریبنده پُست و مقام و شهوات و ... مستحکم باشد و آخرت جاوید خویش را به چند سال باقیمانده زندگی مادی خویش نفروشد.

امروز کسی می تواند مرام عباس (ع) را بر جان خود بنشاند و ندای «یا اباالفضل» سر بدهد که هیچ به ظاهر امانی را بر «امانِ مهدی» ترجیح ندهد. حق شناس و حق گرا باشد.وظیفه خود را بشناسد و در عمل به این وظیفه هرگز خللی به خود راه ندهد.

امروز غافل از خود و زمان خود بودن، نشانه ی مهدوی بودن نیست.

امروز وظیفه اندیشمندان، محققان و مبلّغان و تمام مشتاقان فرهنگ حسینی، به ویژه تمامی جوانان پاک سرشت این سرزمین اهورایی است که (مطابق با روایات) زمینه ساز ظهور انسان کامل، یعنی منجی موعود باشند. باید «حسینی» زیست و «مهدوی» قیامکرد، بی‌آنکه خسته شد. باید در خود قیام کرد و تمام وجود را آماده یاری امام عصر خویش ساخت.

عاشورای مهدی فاطمه (س) در راه است و ان شاء الله این عاشورا یا عاشورای نزدیک دیگری، هنگام خروج آن امام عزیز باشد. بیایید جان را لایق او کنیم تا با ندای «یالثارات الحسین» زیر پرچم «البیعت لله» خود را به امام خویش برسانیم و با لطف او، جان خویش را در جمع اصحاب آخرالزمانی اهل بیت (س) جای دهیم که خوشا به سعادت کسی که به این جمع آسمانی راه یابد.